Ma Pani całkowitą rację. Jeżeli dostrzegamy, że faktycznie coś nieprawidłowego dzieje się z naszym organizmem, zwłaszcza przez dłuższy czas to konieczne może być skonsultowanie się ze specjalistą. Pamiętajmy, że im później zostanie zdiagnozowana choroba tym gorzej może ona przebiegać. Wiele mówi się o tym, że choroby skóry, w tym atopowe zapalenie skóry może znacznie wpłynąć na zdrowie psychiczne, o czym jest również wspominane w powyższym artykule. W takich sytuacjach oprócz wizyty u lekarza rodzinnego czy też dermatologa bardzo ważna może być pomóc psychiatry lub psychoterapeuty. Odpowiednie nastawienie do leczenia jest z pewnością bardzo potrzebne podczas terapii, jeśli jej wynik ma być pozytywny. Należy edukować również społeczeństwo odnośnie różnych chorób, które w niewłaściwy sposób mogą być postrzegane. Podobnie jest również w przypadku łuszczycy. Dobrą informacją jest to, że w naszym kraju regularnie przeprowadza się kampanie na temat chorób skóry, tak aby przybliżyć wielu osobom na czym one polegają i co najważniejsze dla znacznej części społeczeństwa-nie da się nimi zarazić.

Nie ma wątpliwości co do tego, że stosowanie się do zaleceń lekarzy jest bardzo ważne. Istotne jest natłuszczanie skóry emolientami, nawet w sytuacji gdy nie ma objawów. Jeżeli chodzi o nowe terapie to wykorzystuje się takrolimus, pimekrolimus oraz fototerapię. Skuteczne jest również stosowanie ich wszystkich w połączeniu. Warto jest również stosować suplementy diety, które mogą przyczynić się do redukcji objawów, które jak wiemy są bardzo uciążliwe dla pacjentów. Związane jest to ze zmniejszeniem poziomu stanu zapalnego, a także uczucia świądu. Wśród tych suplementów wymienia się oleje rybne, olej lniany, a także olej z wiesiołka. Pomocna może okazać się także witamina E, która zmniejsza uczucie swędzenia, a także wysuszenia skóry. Według badań atopowe zapalenie skóry może dotyczyć około procenta osób w naszym społeczeństwie. Wydaje mi się, że to wielu pacjentów, którym konieczne jest stworzenie jak najlepszych warunków leczenia.

Zgadzam się z Pani komentarzem. Życie z tą wstydliwą chorobą jest prawdziwą męką. Jednak należy pamiętać, że są domowe sposoby leczenia, jak i zapobiegania narażeniu na drażniące czynniki, wywołujące te wszystkie objawy. Podstawą leczenia AZS jest odpowiednia pielęgnacja skóry, która powinna trwać równolegle do zalecanej przez lekarza terapii. Celem pielęgnacji skóry jest odtworzenie funkcjonowania bariery skórnej. Pielęgnacja ta opiera się na stosowaniu preparatów nawilżających i natłuszczających (gęste kremy) co najmniej dwa razy dziennie (dobrze jest stosować dermokosmetyki o pH=5,5) bez substancji drażniących w składzie, kąpiele lecznicze z dodatkiem olejów naturalnych czy mineralnych, oraz stosowanie łagodnych środków myjących, odpowiednia higiena osobista – kąpiele/prysznice do 5 minut w temperaturze pokojowej, po których skóra jest osuszana bez pocierania ręcznikiem, unikanie czynników nasilających objawy AZS na przykład szybkie zmiany temperatury, stres, wełniane ubrania podjęcie działań mających na celu zmniejszenie ilości roztoczy domowych. Pierwsza linia leczenia określana jest mianem „terapii podstawowej” i obejmuje edukację pacjenta, działania profilaktyczne, pielęgnację skóry oraz stosowanie emolientów. Oprócz terapii farmakologicznej lekarz może zalecić wprowadzenie w życie dobrych nawyków, które są w stanie złagodzić objawy AZS i znacząco poprawić jakość życia chorego. Należy do nich m.in. unikanie czynników drażniących, takich jak: wełna, kosmetyki niedostosowane dla chorych AZS, dym tytoniowy, kurz czy chlorowana woda w okresie zaostrzeń.W przypadku pielęgnacji skóry, należy wziąć pod uwagę następujące elementy - unikanie drapania się, stosowanie krótkich kąpieli z zastosowaniem mydła nawilżającego, stosowanie miękkiego ręcznika, nawilżającego kremu lub płynu kosmetycznego po kąpieli (w momencie, gdy skóra jest jeszcze wilgotna), regularne nawilżanie skóry, noszenie bawełnianych ubrań i unikanie ubrań obcisłych oraz szorstkich, stronienie od nagłych zmian temperatury, unikanie przegrzewania się, podwójne płukanie prania w celu pozbycia się środków piorących, przeciwdziałanie roztoczom, właściwe radzenie sobie ze stresem. Świąd jest głównym objawem AZS i problemem, na który najczęściej skarżą się chorzy. Czasami trudno jest poskromić chęć podrapania się po zmianach skórnych, jednak to powoduje ich zaognienie. Czym kierować się przy wyborze kosmetyków drogeryjnych w przypadku AZS? U osób z atopowym zapaleniem skóry to kosmetyki najczęściej powodują podrażnienia. Dlatego najlepiej zapytać lekarza lub farmaceutę o poradę. Dobór kosmetyków i znajomość ich składów jest bardzo ważny, gdyż różna jest wrażliwość na składniki jest wśród pacjentów z AZS. Zaleca się stosowanie delikatnych, nieperfumowanych środków myjących, które nie wysuszają i nie ściągają skóry. Osoby cierpiące na AZS skarżą się często na podrażnioną skórę w okolicach oczu. Jest ona szczególnie delikatna, dlatego warto zwracać uwagę, czy produkty kosmetyczne mogą być stosowane na wrażliwe miejsca. Na co zwrócić uwagę kupując ubrania? Chorzy na AZS powinni unikać obcisłych ubrań i bielizny nieprzepuszczającej powietrza. Zaleca się kupowanie przewiewnej i bawełnianej odzieży, a także unikanie produktów wełnianych, które silnie podrażniają skórę. Należy też pamiętać o tym, że każdy nowo zakupiony element garderoby powinien przed założeniem zostać wyprany. Pozwoli to pozbyć się szkodzących substancji chemicznych dodawanych w trakcie produkcji odzieży. Aby uniknąć podrażnienia wywołanego przez detergenty należy korzystać ze sprawdzonych środków do prania i dokładnie, nawet kilkukrotnie, wypłukać ubrania. Z powodu atopowego zapalenia skóry nie należy rezygnować z aktywności fizycznej. Jednakże pot może powodować zaostrzanie zmian, dlatego po treningu należy jak najszybciej umyć i nawilżyć skórę. W przypadku pływania, należy ograniczać kąpiel w chlorowanej wodzie, szczególnie w okresie zaostrzeń. Mimo, że w leczeniu atopowego zapalenia skóry często rekomenduje się światłoterapię promieniami UVA i UVB, to jednak zalecany jest zdrowy rozsądek co do ekspozycji na działanie promieni słonecznych. U niektórych pacjentów promieniowanie słoneczne przynosi poprawę, jednak upał powoduje potliwość, co zwiększa ryzyko zaostrzenia. Dzieci stanowią najliczniejszą grupę chorych na AZS, gdyż znakomita większość przypadków AZS (90%) rozwija się do 5 roku życia i może dotyczyć do 20% dzieci. Atopowe zapalenie skóry u niemowląt i najmłodszych dzieci wiąże się najczęściej z uczuleniem na białka mleka krowiego i jaja kurzego, z kolei u starszych dzieci z uczuleniem na alergeny zwierzęce i pochodzące z powietrza. Cechą szczególną jest lokalizacja zmian chorobowych: u niemowlaków zmiany z okolicy twarzy stopniowo rozszerzają się na szyję i tułów. Około 1.-2. r.ż. zmiany skórne dotyczą zgięć stawowych, głównie podkolanowych, łokciowych, nadgarstkowych, skokowych oraz fałdu szyjnego. Schemat postępowania leczniczego opiera się na odpowiednich zabiegach profilaktycznych oraz stosowaniu preparatów łagodzących stany zapalne skóry, do których należą: miejscowe glikokortykosteroidy, leki immunomodulujące stosowane miejscowo, leki przeciwhistaminowe. W cięższych przypadkach ma zastosowanie terapia systemowa, fototerapia czy leczenie biologiczne. Atopowe zapalenie skóry u niemowląt cechuje się świądem, ostrym stanem zapalnym skóry, obecnością sączących się zmian grudkowo-wysiękowych wraz z tendencją do nadkażeń bakteryjnych4. Najczęściej w tym wieku AZS rozwija się na podłożu alergiczny. Zmiany skórne zlokalizowane są głównie na twarzy, owłosionej skórze głowy, okolicach płatków usznych i na kończynach4. W postaciach choroby o dużym nasileniu zmiany są rozsiane, a stany zapalne dotyczą okolic tułowia oraz w innych okolic ciała. W tej grupie wiekowej głównymi czynnikami związanymi z występowaniem AZS jest alergia pokarmowa (dotyczy 20-40%) i najczęściej związana jest z nadwrażliwością na białka mleka krowiego i jajka kurzego. W związku z pokarmowym podłożem AZS w wieku niemowlęcym zaleca się wydłużenie karmienia piersią, a w przypadku pojawienia się zmian skórnych, wprowadzenie odpowiedniej diety hipoalergicznej. Nowe pokarmy powinny być dodawane stopniowo i pojedynczo. Podstawą leczenia jest odpowiednia pielęgnacja skóry dziecka połączona z unikaniem czynników mogących zaostrzać objawy AZS. AZS bardzo niekorzystnie wpływa na jakość życia osób chorych. Złożone przyczyny tej choroby oraz jej przewlekły charakter sprawiają, że w osiągnięciu sukcesu leczniczego dużą rolę odgrywa nie tylko doświadczenie lekarza prowadzącego, ale także ścisła z nim współpraca i przestrzeganie zaleceń.

Poruszyła Pani bardzo ważną kwestię. Da się zauważyć, że w dzisiejszych czasach coraz więcej osób cierpi na różnego rodzaju alergie, które stanowią spore utrudnienie w codziennym życiu, a czasem utrudnia normalne funkcjonowanie. W naszym kraju niestety refundacją objęta jest tylko jedna metoda odczulania co przyczynia się do tego, że wiele osób nie leczy alergii. Ta metoda polega oparta jest na iniekcji, a bardzo powszechnym problemem jest to, że szczególnie dzieci boją się igieł co utrudnia cały proces leczenia. Immunoterapia podjęzykowa z pewnością jest bardziej przystępna jednak z uwagi na to, że jest odpłatna, niewiele osób się na nią decyduje. Na skutek tego występuje alergiczny nieżyt nosa, który w połowie przypadków prowadzi do rozwoju astmy oskrzelowej. Długotrwale zatkany nos może przyczynić się także do przewlekłego zapalenia zatok, a także bezdechu sennego. Wspomniana immunoterapia, czyli odczulanie jest najlepszą formą terapii alergii. Dobrze aby również nowe formy tej terapii były dostępniejsze dzięki czemu więcej osób będzie mogło z niej skorzystać.