Mammografia to bardzo ważne badanie, ponieważ pozwala na wykrycie raka piersi już we wczesnym stadium. Nie boli i często jest bezpłatna. Bardzo się cieszę że wracamy do profilaktyki raka piersi po kilku miesiącach przerwy. Badaniu powinny poddać się wszystkie kobiety po 40 roku życia minimum raz na 2 lata. Zggłosić się powinny zwłaszcza panie, u których w rodzinie zdiagnozowano raka piersi .Wczesne wykrycie nowotworu piersi pozwala na szybkie wdrożenie leczenia. Zwiększa się również skuteczność terapii. W miarę możliwości powinno się wykonywać mammografia częściej. Wiele kobiet nie bada sobie piersi na codzień. Ginekolodzy zwracają dużą uwagę na fakt, że nie trzeba znać skomplikowanych procedur. Wystarczy poznać swoje ciało i obserwować czy nie pojawiają się jakieś niepokojące guzki.

Obecna pandemia sprawiła, że wiele osób w zupełnie inny sposób zaczyna postrzegać dbanie o swoje zdrowie. Liczne komunikaty powtarzane w różnych mediach podkreślają, że warto jest być cały czas w dobrej kondycji jeżeli chodzi o zdrowie fizyczne, a także psychiczne. Jeżeli chodzi o dbanie o zdrowie to jak potwierdza wielu ekspertów, a także liczne badania olbrzymią rolę odgrywa profilaktyka. W przypadku nowotworów ma to również bardzo duże znaczenie. Od pewnego czasu da się zauważyć, że coraz więcej kobiet decyduje się na badanie piersi, jednak według lekarzy wciąż nie jest to odpowiednia liczba pacjentek. Oczywiście najlepszą opcją byłoby żeby każda kobieta regularnie się badała, jednak uzyskać taki wynik jest niezwykle trudno. Wciąż istnieje jednak problem jeżeli chodzi o świadomość obywateli naszego kraju. Pomimo licznych kampanii prozdrowotnych wciąż wiele kobiet nie decyduje się na mammografię. Często argumentują to tym, że podczas badania prawdopodobnie odczują pewien dyskomfort. Moim zdaniem nie powinno się kierować takimi argumentami gdy chodzi o zdrowie, a nawet życie. Nawet jeśli badanie okaże się nieprzyjemne, to trwa to krótką chwilę, a może do zadecydować o tym, że wczesna zmiana zostanie zdiagnozowana, a odpowiednie leczenie rozpoczęte jak najszybciej.

Od dawna w licznych kampaniach zachęcało się kobiety do tego aby nauczyły się samodzielnie badać piersi. Moim zdaniem jest to bardzo ważna umiejętność, którą kobiety powinny posiadać. W takiej sytuacji jaka miała miejsce przez ostatnie miesiące taka umiejętność z pewnością mogła okazać się bardzo przydatna. Warto jest zaznaczyć, że w Internecie można znaleźć bardzo wiele poradników, z których można się dowiedzieć w jaki sposób należy to robić. Należy zwracać uwagę na zmianę w kształcie piersi, ich barwy, a także napięcia skóry. Wahania hormonów mogą przyczynić się do tego, że piersi mogą być nadwrażliwe oraz opuchnięte, szczególnie przed miesiączką lub w jej trakcie. Dodatkowo może zmienić się także konsystencja tkanki. Bardzo ważne jest, aby wykonać badanie kontrolne tydzień po okresie, aby sprawdzić czy zmiany ustąpiły czy dalej się utrzymują. Warto zaznaczyć, że nowotwory piersi są diagnozowane u coraz młodszych kobiety. Dobrze aby pierwsze badanie USG zostało przeprowadzone około 20 roku życia ponieważ, ze względu na młody wiek i strukturę gruczołową piersi badanie mammograficzne może okazać się niezbyt dokładne.

W artykule wspomniano o jednej bardzo ważnej kwestii. Przeprowadzenie badań piersi lub badać cytologicznych przyczyniło się do tego, że kobiety zostały skierowane na dalsze badania diagnostyczne. Świadczy to o tym, że wśród badanych kobiet zostały stwierdzone pewne nieprawidłowości. Właśnie taki jest cel przeprowadzenia takich badań profilaktycznych. Wiele kobiet boi się, że jeśli uda się do specjalisty to usłyszy, że coś może być nie tak i konieczne będą dalsze badania lub leczenie. Jest to oczywiście zrozumiałe, że lęk przed chorobą jest bardzo duży. Nie może jednak górować na tym, że kobieta mimo wszystko nie wybierze się do lekarza. Takie działanie może przyczynić się do opóźnionej diagnostyki, o których wspominano w powyższych komentarzach. Mammobusy stopniowo pojawiają się w coraz większej ilości regionów w naszym kraju. Miejmy nadzieję, że coraz więcej kobiet będzie decydowało się wykonywać mammografię. Mammobusy umożliwiają wykonanie badań w miejscach, znajdujących się w znacznych odległościach od ośrodków medycznych, co może utrudnić pacjentkom dojazd na konsultację.

Bardzo się cieszę, że mammobusy znowu funkcjonują. Mimo, że koronawirus nadal jest obecny w naszym życiu., nie możemy zapominać o innych chorobach oraz poświęconej im profilaktyce. Dzięki rosnącej samoświadomości kobiet oraz licznym kampaniom medialnym mammografia odgrywa coraz większą rolę w życiu Polek. Ma ona największe znaczenie w wykrywaniu wczesnego raka piersi, co znacząco zmniejsza umieralność z powodu tego nowotworu. Obecnie rak piersi jest najczęsciej spotykanym nowotworem wśród kobiet w Polsce. Skuteczność mammografii jako jedynego badania przesiewowego została potwierdzona przez wiarygodne badania kliniczne. W mammografii używa się promieniowania rentgenowskiego (takiego samego, jak np. w badaniach radiologicznych klatki piersiowej). Promienie rentgenowskie są wytwarzane przez lampę mammografu, następnie przenikają przez badaną część ciała (w tym wypadku pierś) i padają na błonę rentgenowską pokrytą emulsją fotograficzną. Promienie, które przeszły przez ciało, powodują zaczernienie kliszy, której natężenie zależy od ilości promieni na nią padających. W badaniu mammograficznym wykorzystuje się różnicę w pochłanianiu promieniowania rentgenowskiego przez różne tkanki. Te o gęstszym utkaniu absorbują więcej promieni. Tkanka tłuszczowa (jakiej jest najwięcej w sutkach u kobiet po 40. roku życia) prawie nie zatrzymuje promieniowania, natomiast guzy i zwapnienia silniej je pochłaniają. Dlatego tkanka tłuszczowa na zdjęciu jest prawie czarna, natomiast inne elementy gruczołu (np. przewody mleczne) są jaśniejsze. Nieprawidłowe twory, jak guzy i mikrozwapnienia, pochłaniają dużo promieni, są więc prawie białe. Mammografia to jedyna skuteczna metoda badań przesiewowych w kierunku raka piersi. Wykazuje się bardzo dużą czułością i swoistością w tym względzie. Za pomocą mammografii można uwidocznić poszczególne elementy budujące pierś: tkankę tłuszczową, gruczołową, łącznotkankowe podścielisko, główne gruczoły mleczne, żyły, skórę oraz brodawkę sutkową. Ponadto w mammografii można uwidocznić patologiczne zmiany w piersi jeszcze nie wyczuwalne badaniem palpacyjnym wielkości nawet 2 - 3 milimetrów. Poza tym mammografem wykrywa się też większe guzki oraz charakterystyczne dla raka mikrozwapnienia. Ponieważ za pomocą tego badania można wychwycić bardzo małe zmiany, daje to możliwość wyleczenia i uratowania życia wielu kobietom. Niestety mammografia nie jest zawsze dobrą metodą do różnicowania charakteru guza. Wówczas wskazane jest wykonanie USG piersi, w którym będzie można ocenić, czy zmiana ma charakter łagodny (torbiele w piersiach wypełnione płynem), czy raczej złośliwy (lity guzek). Niekiedy w mammografii widać pewne cechy wskazujące na charakter złośliwy zmiany: mikrozwapnienia, nierówne brzegi, gwiazdkowate wypustki. Kolejnym ograniczeniem jest gęstość utkania piersi. Badanie piersi jest najbardziej wiarygodne u pań posiadających budowę tłuszczową sutków. Gęsta gruczołowo tkanka utrudnia ocenę obrazu i wykrywanie niepokojących objawów. ammografia jest przeznaczona przede wszystkim dla pań powyżej 40. roku życia. Powodem jest zmiana w budowie piersi dokonująca się wraz z wiekiem. Młodsze kobiety mają znacznie gęstszą budowę sutków, wynikającą z przewagi tkanki gruczołowej. Dla nich najodpowiedniejszą metodą diagnostyczną jest USG piersi. Z upływem lat równowaga przesuwa się w stronę tkanki tłuszczowej, która dominuje w piersiach od 40. roku życia. Takie utkanie piersi umożliwia wykonanie wyraźnego zdjęcia radiologicznego, co wpływa korzystnie na ocenę budowy piersi i wykrywanie zmian patologicznych. Ponadto z mammografii nie powinny korzystać kobiety stosujące hormonalną terapię zastępczą. Hormony w niej zawarte powodują wzrost utkania gruczołowego w piersiach. Nie jest to też odpowiednie badanie dla kobiet w ciąży. Promieniowanie mogłoby wpłynąć niekorzystnie na rozwój płodu.Ponieważ mammografia to najważniejsze badanie wykrywające raka piersi, ustalony został dokładny schemat jak i kiedy należy je wykonać. Jako badanie przesiewowe (służące do wykrywania wczesnej postaci raka piersi) - po raz pierwszy powinno być przeprowadzone w 40. roku życia, między 40. a 50. rokiem życia trzeba je wykonywać co 2 lata (jeżeli w bliskiej rodzinie ktoś chorował na raka sutka – co rok), po ukończeniu 50 lat co roku. Ponadto wykonanie mammografii jest wskazane w następujących sytuacjach: wyczucie podczas samobadania zmiany w budowie piersi (zgrubienia, guzki). różnica w kształcie piersi lewej i prawej, ból piersi, wyciek z brodawki sutkowej, kontrola przed rozpoczęciem hormonalnej terapii zastępczej, lokalizacja patologicznych zmian przed planowaną operacją piersi, kontrola po leczeniu guza piersi: operacyjnym, chemioterapii lub radioterapii.Do mammografii nie trzeba się specjalnie przygotowywać. W dniu badania nie powinno się jednak używać kosmetyków i środków przeciw poceniu się (mleczka, balsamy, dezodoranty, zasypki) w okolicy klatki piersiowej i dołów pachowych. Może to wpłynąć na obraz piersi i utrudnić jego ocenę lekarzowi. Bardzo ważne jest, aby na mammografię zabrać ze sobą opisy i zdjęcia z poprzednich badań piersi (USG, mammografia, biopsja) oraz wypisy ze szpitala, jeżeli były wykonywane jakieś zabiegi w obrębie gruczołów sutkowych. W mammografii bardzo istotna jest ocena dynamiki przemian w piersiach. W czasie badania natomiast należy się rozluźnić i pozwolić technikowi ułożyć pierś w prawidłowej pozycji. Napinanie mięśni może utrudnić badanie. Mammografię przeprowadza się w pozycji stojącej. Technik układa pierś na podstawce i dociska ją od góry i z boku plastikową płytką. Zwykle nie jest to przyjemne, a przy bardzo wrażliwych piersiach może być trochę bolesne. Na pewno jednak nie zaszkodzi piersiom. Mammografia to konieczny zabieg, dzięki któremu można uzyskać dokładny obraz piersi oraz użyć mniejszej dawki promieniowania. Ucisk trwa kilka sekund. Aby uzyskać pełen obraz piersi i dołu pachowego wykonuje się 2 zdjęcia – w projekcji pionowej (kranio-kaudalnej – CC) oraz skośnej (mediolateralnej – ML). Podczas każdej mammografii badane są obie piersi. W mammografii używa się bardzo niskich dawek promieniowania (1 - 3 mGy), znacznie niższych niż, np. przy RTG klatki piersiowej. Dlatego mammografię można powtarzać często bez ryzyka negatywnego wpływu na zdrowie. Promieniowanie rentgenowskie to jednak promieniowanie jonizujące, które mogłoby uszkodzić dzielące się komórki płodu, dlatego nie jest zalecane u kobiet w ciąży. Rak piersi to najczęstszy nowotwór u kobiet w Polsce. Co roku z powodu zbyt późnego rozpoznania umierają tysiące osób. Za pomocą mammografii można wykryć raka w bardzo wczesnym stadium. Daje to możliwość całkowitego wyleczenia za pomocą operacji oszczędzającej pierś. Badania kliniczne wykazały, że wśród kobiet objętych badaniami przesiewowymi (mammografia) umieralność z powodu raka piersi spadła aż o 40%. Jednym słowem mammografia naprawdę ratuje życie. Ze względu na niezwykle istotne znaczenie dla życia i zdrowia każdej kobiety warto zapoznać się z możliwościami, jakie daje badanie mammograficzne oraz jego przebiegiem. Powinno to skłonić wszystkie panie do uczestniczenia w badaniach przesiewowych z wykorzystaniem tej metody.

Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród kobiet w Polsce. Według danych Centrum Onkologii - Krajowego Rejestru Nowotworów - liczba zachorowań przekroczyła w 2019 roku ilość 18000 przypadków rocznie, wzrastając w ciągu dwóch ostatnich dekad o około 10 000. W 2019 roku wykryto 18667 nowych przypadków raka piersi oraz stwierdzono 6741 zgonów z tego powodu. Pod względem ilości zgonów, rak piersi od kilku lat plasuje się w czołówce wśród nowotworów złośliwych. W 2019 roku jest drugim, po raku oskrzeli i płuca, nowotworem złośliwym powodującym najwięcej zgonów wśród kobiet w Polsce. Największą zachorowalność notuje się u kobiet w przedziale wiekowym 55-65 lat, u młodszych jest ona znacznie mniejsza. Najwięcej zgonów zarejestrowano wśród kobiet w szóstej i siódmej dekadzie życia (51-69 lat). Rak piersi u mężczyzn występuje bardzo rzadko - w 2019 roku zachorowało 138 mężczyzn, najwięcej w siódmej dekadzie życia. Jeśli chodzi o rozmieszczenie geograficzne, najwięcej zachorowań na raka piersi wśród kobiet statystyki podają dla województwa mazowieckiego i śląskiego, zgony z powodu raka piersi wśród kobiet również są w Polsce najczęstsze dla tych regionów. Najwięcej mężczyzn choruje na raka piersi w województwach wielkopolskim i mazowieckim. Opisywanych jest wiele różnych czynników, mogących mieć wpływ na powstawanie raka piersi. Należą do nich czynniki genetyczne, hormonalne, środowiskowe, czynniki związane z dietą, prokreacją czy narażeniem na promieniowanie jonizujące. Do poznanych czynników ryzyka należy płeć, wiek - wzrost zachorowalności po 35 roku życia, najwięcej zachorowań pomiędzy 50 – 70 rokiem życia, zynniki genetyczne - występowanie raka piersi w rodzinie, szczególnie u krewnych pierwszego stopnia (matka, siostra). Ryzyko wzrasta, gdy nowotwory te występują zarówno u matki i siostry, przed 35 r.ż. Rak piersi uwarunkowany genetycznie stanowi do 10% wszystkich jego postaci. Może objawiać się występowaniem także innych nowotworów poza rakiem piersi: jajnika, trzonu macicy, prostaty, jelita grubego. Odpowiedzialnością za powstawanie genetycznie uwarunkowanego raka piersi obarcza się mutacje genów: BRCA1, BRCA2, p53, ATM. Opisano kilka uwarunkowanych dziedzicznie zespołów, gdzie występują nowotwory piersi: dziedziczny rak piersi – site specific, zespół rak piersi-rak jajnika, zespół Li-Fraumeni, zespół Lynch II, choroba Cowdena, zespół Peutz-Jaeghersa, ataxia-teleangiectasia, zespół Klinefeltera, czynniki hormonalne endogenne - większe ryzyko obserwuje się u kobiet, u których pierwsza miesiączka wystąpiła wcześnie lub późne klimakterium , wiek pierwszej donoszonej ciąży (ryzyko wzrasta u kobiet które nie rodziły lub urodziły po raz pierwszy po 30 roku życia), czynniki hormonalne egzogenne – hormonalne środki antykoncepcyjne. Nadal toczy się dyskusja o zagrożeniu rakiem piersi kobiet przyjmujących środki antykoncepcyjne hormonalne. Uważa się, że o ile preparaty zawierające jedynie progesteron nie wpływają na ryzyko wystąpienia raka piersi, o tyle środki zawierające zarówno progesteron jak i estrogeny mogą mieć wpływ na powstanie tego nowotworu. Bardziej prawdopodobne jest, że mogą być czynnikiem promującym istniejące wcześniej zmiany przedrakowe. Ryzyko zachorowania wzrasta u kobiet przyjmujących środki hormonalne dłużej niż 8 lat, czynniki hormonalne egzogenne - hormonoterapia zastępcza – stosowana coraz częściej w okresie przekwitania, zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi o około 6%, wzrastając do 30% przy hormonoterapii trwającej ponad 10 lat, Należy pamiętać jednak o tym, że u 75% kobiet nie występują żadne znane czynniki ryzyka! Mammografia wykonywana w dwóch projekcjach (górno- dolna i skośna) jest podstawową i najbardziej popularną metodą diagnostyczną piersi. Jest to badanie proste, szybkie, zazwyczaj niebolesne, nie wymaga też żadnego dodatkowego przygotowania. Dawka promieniowania podczas badania jest zbliżona do otrzymywanej podczas prześwietlenia zęba. Wykonywane zdjęcia muszą spełniać przyjęte standardy jakości – aparatura i inne elementy wyposażenia gabinetu jak i czynności wykonywane przez personel pracowni mammograficznej muszą podlegać stałym procedurom kontroli i ulepszania. Czułość mammografii w wykrywaniu zmian nowotworowych wynosi około 85 proc. i zależy od budowy piersi: mniejsza dla piersi o dużej gęstości, typowej dla kobiet młodszych, może sprawiać problemy diagnostyczne. Część raków piersi, nawet wyczuwalnych w badaniu palpacyjnym, (pomijając błędy techniczne takie jak nieprawidłowe ułożenie piersi, błąd percepcji błędy interpretacji) jest niewidoczna w obrazie mammograficznym. Zdjęcia oceniane są zazwyczaj przez dwóch radiologów, co pozwala zmniejszyć ryzyko błędu interpretacji. Badanie mammograficzne pozwala na wykrycie nawet drobnych zmian uwapnionych (mikrozwapnienia), które mogą być ogniskami raka. Ich ocena, czy ich obecność może świadczyć o nowotworze, czy też są to zwapnienia łagodne, należy do radiologa. Pod kontrolą badania mammograficznego można wykonać biopsję podejrzanej zmiany w piersi. Jeśli można wyznaczyć miejsce biopsji używając namiarów wykonanego badania, to biopsja tak wykonana nosi nazwę: biopsja stereotaktyczna. Kobiety, nikt o nas lepiej nie zadba, niż my same ! Badajmy się !

Mammografia to podstawowe badanie profilaktyczne przede wszystkim w przypadku raka piersi. Ten cichy zabójca nawet przez kilka lat może nam towarzyszyć bez naszej wiedzy. A statystyki nie kłamią. Rak piersi jest jednym z najważniejszych problemów zdrowotnych u kobiet w Polsce. Z obecnie żyjących, co 14 Polka zachoruje na raka piersi w ciągu swojego życia. Biorąc pod uwagę wzrostowy wskaźnik zachorowalności, istnieje realne zagrożenie zwiększenia się liczby Polek, które zachorują w najbliższej przyszłości na ten nowotwór. Nowotwory złośliwe są pierwszą przyczyną zgonów u kobiet do 65 roku życia w Polsce, a rak piersi jest pierwszą przyczyną zgonów u kobiet w wieku 40-55 lat. W krajach wysoko rozwiniętych zachorowalność na raka piersi zwiększa się. Pomimo postępów w diagnozowaniu i leczeniu choroby, zwiększa się także liczba zgonów. W USA od kilku lat zaobserwowano jednak pewne zmniejszenie ryzyka zgonu u kobiet rasy białej. W krajach rozwiniętych jedna na dwanaście kobiet może zachorować na raka piersi, a jedna z dwudziestu z tego powodu umrze.Umieralność z powodu raka piersi można obniżyć prowadząc populacyjne programy wczesnego wykrywania tego nowotworu (tzw. badania skriningowe). W Polsce taki program rozpoczęto w styczniu 2007 r. Polega on na wysyłaniu zaproszeń na bezpłatne badanie mammograficzne do kobiet w wieku od 50 do 69 roku życia, które w ostatnich 24 miesiącach nie miały takiego badania. Bardzo ważne znaczenie ma określenie ryzyka raka piersi uwarunkowanego dziedzicznie na podstawie wywiadu rodzinnego. Kobiety zaliczone do rodzin wysokiego i bardzo wysokiego ryzyka zachorowania na raka piersi należy objąć poradnictwem genetycznym. Opieka genetyczna powinna w pierwszej kolejności odnosić się do kobiet z rodzin obciążonych, które są nosicielkami mutacji genów predyspozycji do zachorowania na raka piersi. Współcześnie leczenie raka piersi powinno polegać na postępowaniu skojarzonym, co oznacza wykorzystanie wszystkich dostępnych metod leczenia. Zakres wykorzystania poszczególnych metod leczenia zależy od stopnia inwazyjności i zaawansowania nowotworu oraz obecności czynników prognostycznych. Podstawową metodą jest leczenie chirurgiczne, które powinno być doszczętne i powinno dostarczać możliwie największej liczby informacji na temat stopnia zaawansowania oraz czynników prognostycznych. W ramach leczenia chirurgicznego wyróżniane są operacje oszczędzające i amputacje. W każdym przypadku obowiązuje wykonanie wycięcia pachowych węzłów chłonnych lub tzw. biopsja wartowniczego węzła chłonnego, która powinna być wykonywana w ośrodkach wysokospecjalistycznych. Niezbywalną częścią postępowania jest chirurgiczne leczenie odtwórcze. Większość chorych poddanych leczeniu chirurgicznemu powinna otrzymać pooperacyjne leczenie uzupełniające. W zależności od szczegółowych wskazań w ramach leczenia uzupełniającego wykorzystywana może być chemioterapia, hormonoterapia lub radioterapia (wymienione metody są często kojarzone sekwencyjnie). Mammografia pozwala wcześnie wykrywać 90-95 proc. zmian i - jak wynika z wieloletnich badań przesiewowych prowadzonych w krajach zachodnich - zastosowanie tej metody pozwala obniżyć śmiertelność kobiet z powodu raka piersi o 25-30%. Niestety, jedynie 20% Polek odpowiada na te zaproszenia, a żeby badania miały charakter populacyjny powinno to być 70%. Poza tym, najlepsze efekty uzyskuje się wówczas, gdy kobiety pozostają w takim programie wiele lat. Wśród przyczyn słabej zgłaszalności polskich kobiet na mammografię przesiewową wymienia się: lęk przed chorobą nowotworową i kojarzenie jej z "wyrokiem śmierci", zbyt niską wiedzę na temat profilaktyki i możliwości skutecznego leczenia raka, lekceważenie swojego zdrowia oraz brak dobrych nawyków zdrowotnych - np. samokontroli piersi czy regularnego wykonywania mammografii. Wiele kobiet nie wie, że onkologia zrobiła ogromne postępy i obecnie wielu chorych na raka można wyleczyć, pod warunkiem, że zostanie on wykryty wcześnie i od początku jest właściwie leczony. Należy też wspomnieć o licznych kampaniach organizowanych przez Amazonki po to, aby poprawić wczesną wykrywalność raka piersi w Polsce, zwiększyć dostęp pacjentek do nowoczesnych terapii i udzielać im wszechstronnego wsparcia w chorobie. Należą tu takie inicjatywy jak kampania "Breast Friends - Przyjaciele od Piersi", "Gabinety z różową wstążką" czy kampania "Twoje pierwsze USG". Celem ogólnym tego programu jest zapewnienie sprawnego funkcjonowania programu profilaktyki raka piersi, wchodzącego w skład Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych, realizowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Porównanie współczynników umieralności na raka piersi w Polsce z krajami o znacznie wyższej zachorowalności (USA, W. Brytania, Holandia) wykazuje, że ryzyko zgonu kobiet, które zachorowały na raka piersi jest w Polsce znacznie wyższe niż w krajach rozwiniętych. O wadze problemu decydują również wskaźniki ekonomiczne. Wysoki poziom zachorowalności na raka piersi w Polsce generuje również wysokie koszty leczenia i rehabilitacji chorych z zaawansowanymi przypadkami raka piersi. Kolejną konsekwencją wysokiego poziomu zachorowalności na raka piersi są także wysokie koszty socjalne, wynikające z konieczności finansowania rent i zasiłków chorobowych wypłacanych z tytułu choroby nowotworowej. Ocenia się, że koszt przedłużenia jednego roku życia wystandaryzowany na jakość życia (wskaźnik QUALY) w przypadkach zaawansowanych raków piersi jest od 4 do kilkunastu razy wyższy od kosztów w przypadkach wczesnych raków piersi. W związku z powyższym obniżenie poziomu zachorowalności na raka piersi przyniosłoby wymierne efekty ekonomiczne.

Pojawia się coraz więcej informacji na temat tego, że mammobusy wracają do licznych polskich miejscowości. To bardzo dobre wiadomości. W Polsce od bardzo dawna istnieje spora dysproporcja w dostępie do świadczeń medycznych. Dużo łatwiej jest dostać się do specjalisty w większych miejscowościach niż w mniejszych miastach lub rejonach wiejskich. Bardzo ważne jest dążenie do tego aby dostęp do ochrony zdrowia był wyrównany. Oczywiście całkowite osiągnięcie jednakowe poziomu jest bardzo trudne. Mammobusy w pewnym stopniu mogą się do tego przyczynić. Badanie, które jest w nich przeprowadzane w żadnym stopniu nie odbiega od standardów jakie mają miejsce w stacjonarnych placówkach medycznych. Warto zaznaczyć, że mammobusy są również wyposażone w nowoczesny sprzęt dzięki czemu przeprowadzane badania są wiarygodne. Pojazdy te są podzielone na kilka pomieszczeń- gabinet, recepcję, a także przebieralnie. Dodatkowo prawie w 100 procentach osoby zatrudnione tam to kobiety, co pozwala na stworzenie komfortowych warunków.