Z pewnością jest to sukces, z którego możemy być dumni i zadowoleni. Polscy specjaliści po raz kolejny potwierdzają, że są w czołówce światowej jeżeli chodzi o różnego rodzaju innowacyjne rozwiązania. Jak czytamy w artykule zabiegi, które zostały opracowane są tymi, które w znacznym stopniu mogą odmienić życie pacjentów z dużo mniejszym obciążeniem dla ich zdrowia jeżeli chodzi o sam przebieg operacji. Często zdarza się, że rekonwalescencja po zabiegu jest długa, co dla wielu z nich oraz ich najbliższej rodziny może być pewnego rodzaju utrudnieniem.
Dodano1 rok temu
Opole: innowacyjna metoda leczenia chorób serca
6
odpowiedzi
206
wejść
0
ocena
Artykuł pochodzi z serwisu Leksykon.
Przejdź na:
http://leksykon.com.pl/opole-innowacyjna-metoda-leczenia-chorob-serca-114522-artykul.html
Przejdź na:
http://leksykon.com.pl/opole-innowacyjna-metoda-leczenia-chorob-serca-114522-artykul.html
Od paru lat dostrzega się trend, że społeczeństwo się starzeje. W związku z tym potrzebne są nowe rozwiązania, które pozwolą na rozwiązanie trudnych problemów zdrowotnych. Z tego też względu warto jest obserwować różnego rodzaju osiągnięcia, które mają miejsca w naszym kraju, tak aby wiedzieć w jakim ośrodku jest oferowana dana pomoc. Problemy kardiologiczne to wciąż bardzo powszechny problem wśród seniorów, co związane jest często z tym, że przez lata prowadzili oni nieprawidłowy tryb życia.
Jak czytamy tylko w ośrodku w Opolu przeprowadzany jest tego typu zabieg. Bardzo często w takich sytuacjach lekarze z innych szpitali starają się nabrać doświadczenia i przeprowadzać je w miejscach, w których pracują. Z pewnego punktu widzenia jest to bardzo ważne ponieważ zapewnia to równość w dostępnie do świadczeń medycznych na terenie naszego kraju. Z pewnością taki proces zajmie sporo czasu i warto jest przekazywać zarówno lekarzom, a także pacjentom, że tego typu zabieg jest przeprowadzany w Polsce i warto takie rozwiązanie brać w różnych przypadkach klinicznych.
Super informacje ! Każda nowa metoda wprowadzona w jakimkolwiek ośrodku zdrowotnym w Polsce cieszy. Choroby zastawkowe serca stanowią istotne wyzwanie w zakresie zdrowia publicznego krajów rozwiniętych. Stenoza aortalna jest najczęstszą z wad zastawkowych. Schorzenie to dotyka nawet 5% populacji osób powyżej 65.roku życia. Pacjenci z ciężkim, objawowym zwężeniem aorty mają niekorzystne rokowanie w przypadku leczenia zachowawczego. Udowodniono, że średni czas przeżycia chorych nieleczonych z ciężką stenozą aortalną, u których rozwinęły się objawy choroby, to zaledwie 2 lata. Chirurgiczna wymiana zastawki może uwolnić pacjentów od objawów choroby i wydłużyć ich przeżycie. Zabieg przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej (TAVI) stanowi od wielu lat uznaną alternatywę dla leczenia chirurgicznego u pacjentów, dla których klasyczna metoda wymiany zastawki aortalnej wiąże się ze zbyt wysokim ryzykiem. Metoda ta jest dedykowana zarówno pacjentom wymagającym wymiany zastawki natywnej, jak i zdegenerowanej protezy chirurgicznej. Zabieg wykonywany jest najczęściej w znieczuleniu miejscowym i trwa ok. 2 godzin. U większości pacjentów protezę, wykonaną z osierdzia wieprzowego lub wołowego, zamontowaną na metalowym stencie doprowadza się do serca poprzez tętnicę udową. W wyjątkowych przypadkach zastawkę wszczepić można również poprzez tętnicę podobojczykową, szyjną lub koniuszek serca. Po rozprężeniu protezy, płatki nowej zastawki natychmiast podejmują pracę. Po zabiegu pacjent, przez krótki czas przebywa na oddziale pooperacyjnym, a następnie na oddziale kardiochirurgii lub kardiologii. W około trzeciej, czwartej dobie po zabiegu może wrócić do domu. Kwalifikacja każdego pacjenta do zabiegu TAVI odbywa się w oparciu o opinię Zespołu “Heart Team”, w którego skład wchodzi m.in. kardiochirurg, kardiolog inwazyjny i kardiolog zachowawczy, a także anestezjolog i echokardiografista. Na podstawie oceny stanu pacjenta, jego warunków anatomicznych oraz schorzeń współistniejących Zespół podejmuje decyzję o optymalnej metodzie leczenia pacjenta. Fajnie, że w Opolu powstał nowy sposób wykonywania tego typu zabiegów.
Degeneracyjne wapniejące zwężenie zastawki aortalnej jest jedną z najczęstszych chorób układu sercowo-naczyniowego. Problem ten dotyczy ponad 40% osób z zastawkowymi wadami serca. Jest to też jedna z najczęstszych przyczyn wszczepienia protezy zastawkowej. Częstość występowania wady wzrasta wraz z wiekiem i dotyczy około 2% populacji powyżej 65 roku życia i 2,9% powyżej 75 roku życia. Chorzy ze zwężeniem zastawki aortalnej przebiegającym z objawami są obarczeni wysokim ryzykiem nagłego zgonu, sięgającym 20% w obserwacji pięcioletniej. Standardowym postępowaniem medycznym jest zabieg operacyjny wymiany zastawki aortalnej. Niemniej jednak u dużej grupy pacjentów ze współistniejącymi schorzeniami, takimi jak: choroba wieńcowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc, przebyty udar mózgu, niewydolność nerek nie można wykonać operacji ze względu na zbyt duże jej ryzyko. Dla tych pacjentów została opracowana i wprowadzona do praktyki klinicznej metoda przezskórnego (przez tętnicę udową) oraz przezkoniuszkowego torakoskopowego (przez niewielkie nacięcie w klatce piersiowej) wszczepiania zastawki. Wszyscy pacjenci kwalifikowani do tej metody muszą być poddani szczegółowej diagnostyce oraz ocenie ryzyka takiego zabiegu. W tym celu, zależnie od indywidualnej potrzeby, przeprowadza się szereg badań specjalistycznych, takich jak: przezklatkowe badanie echokardiograficzne, przezprzełykowe badanie echokardiograficzne, tomografia komputerowa zastawki aortalnej oraz łuku aorty, tomografia komputerowa tętnic biodrowych i udowych, koronarografia, aortografia, angiografia tętnic biodrowych i udowych i ewentualnie inne badania, jeśli będą konieczne do ostatecznej kwalifikacji do zabiegu. Ostateczna decyzja o kwalifikacji i wyborze techniki zabiegu zostaje podjęta po zakończeniu diagnostyki przez specjalnie powołany zespół specjalistów. Zabieg przezskórnego wszczepienia zastawki aortalnej jest zabiegiem wykonywanym w warunkach sterylnej sali operacyjnej. Najczęściej zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Chirurg poprzez niewielkie nacięcie skóry odsłania tętnicę udową która następnie jest nakłuwana i po odpowiednim przygotowaniu polegającym na kolejnym wprowadzaniu specjalnie do tego zabiegu przygotowanych rozszerzaczy, do aorty brzusznej wsuwa się cewnik tzw. „koszulkę”, umożliwiającą wprowadzenie do serca balonowego instrumentu do poszerzenia zastawki aortalnej, a następnie implantację protezy zastawkowej. W pierwszym etapie zabiegu zespół kardiochirurgów i kardiologów inwazyjnych wykonuje walwuloplastykę czyli poszerzenie zastawki chorej, ciasnej zastawki aortalnej przy użyciu cewnika balonowego. W drugim etapie zabiegu w miejscu zastawki aortalnej osadza się protezę zastawkową. Walwuloplastykę jak i wszczepienie nowej zastawki wykonuje się w trakcie szybkiej stymulacji serca o częstości 180-220 pobudzeń na minutę. Po usunięciu zestawu do implantacji zastawki z serca tętnica udowa oraz skóra zostają zaszyte. Pacjenci po przeprowadzonym zabiegu przebywają na oddziale intensywnej opieki kardiochirurgicznej. Chorzy po wypisaniu ze szpitala będą wymagali stałej opieki kardiologicznej.
To szansa dla pacjentów chorych na serce i wymagających określonych operacji. Jak poinformował we wtorek rzecznik Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Opolu, lekarze z tej placówki opracowali nową małoinwazyjną metodę zamykania tętnicy dla dostępu podobojczykowego. Opis metody wraz z demonstracją wideo został opublikowany w najbardziej prestiżowym amerykańskim czasopiśmie JACC Cardiovascular Interventions. Jak podkreśla szpital w swoim komunikacie, to najważniejsze czasopismo dotyczącym kardiologii inwazyjnej i dzięki temu, metoda opracowana przez opolskich kardiologów i kardiochirurgów ma szansę na szybkie rozpowszechnienie na świecie.
Dodaj odpowiedź
Aby dodać odpowiedź musisz się
zalogować
