Zgadzam się z każdym zdaniem z Pani komentarza ! Instytucje służby zdrowia niewystarczająco dbają o pacjenta leczonego antybiotykami. Większość lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej w kontrolowanych podmiotach przepisywała antybiotyki bez wykonania odpowiednich badań mikrobiologicznych. Leczono nimi także zakażenia, których obraz kliniczny wskazywał, że mogą być spowodowane wirusami. Jednocześnie w szpitalach przybywa pacjentów zakażonych lekoopornymi szczepami bakterii. Jednym z największych zagrożeń zdrowia publicznego jest pojawianie i rozprzestrzenianie się opornych na antybiotyki szczepów bakterii chorobotwórczych. Są one przyczyną wysokiej śmiertelności i dużej liczby powikłań. Nie wyznaczono jednostki pełniącej rolę krajowego centrum kontroli zakażeń, lekooporności i konsumpcji antybiotyków, do czego Rząd RP zobowiązał się wobec Unii Europejskiej 13 lat temu... Do tej pory nawet nie powstał system monitorowania zużycia antybiotyków. Mimo funkcjonowania Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków resort nie dysponuje analizami dotyczącymi jego skuteczności. Nie zobowiązał także Narodowego Instytutu Leków do prowadzenia odrębnej rejestracji badań dotyczących oporności u wybranych gatunków bakterii chorobotwórczych, mimo że wydatki na wykonanie tych badań stanowiły większość wydatków przeznaczonych na wykonanie programu. Fakty te wskazują na pilną potrzebę wdrożenia działań w celu poprawy bezpieczeństwa pacjentów na poziomie zarówno centralnym, jak i poszczególnych podmiotów świadczących usługi lecznicze.

Prawie co trzecia matka dzieci w wieku 3-7 lat twierdzi, że jej maluch powinien przyjmować antybiotyk w przypadku infekcji wirusowych. Niestety, to często popełniany błąd. Lekarze przepisują za dużo antybiotyków. Antybiotyki mają na duższa metę degradujący wpływ na organizm. My, Polacy wciąż przodujemy w częstości i ilości stosowanych antybiotyków. Powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że każdy lek, a antybiotyk szczególnie, dopasowujemy indywidualnie do poszczególnych chorób. Należy podkreślić, że antybiotyk działa wyłącznie na bakterie (niektóre też na grzyby), ale żaden nie zwalcza wirusów. Nie jest to witamina, którą można stosować „na wszelki wypadek”, a każdorazowe użycie może wiązać się ze skutkami ubocznymi. Światowa Organizacja Zdrowia podała, że 40% antybiotyków jest przepisywanych niewłaściwie.Stosowanie ich niepotrzebnie jest zawsze szkodliwe! Po urodzeniu układ odpornościowy nie jest w pełni dojrzały, a jednym z warunków jego prawidłowego rozwoju jest stymulowanie organizmu bakteriami, które znajdują się w przewodzie pokarmowym. Stosowanie antybiotyków zaburza ten proces, szczególnie u najmłodszych dzieci, a dodatkowo Obniża naturalną odporność organizmu dziecka, ponieważ zaburza równowagę jego flory fizjologicznej. Naraża dziecko na potencjalne zakażenia lub przedłużenie już występującego – bakterie obecne w organizmie dziecka, których zadaniem jest walka z drobnoustrojami chorobotwórczymi są niszczone przez antybiotyki. Mogą występować powikłania ze strony przewodu pokarmowego, np. biegunka. Czasami podczas wizyty z dzieckiem w gabinecie rodzice pytają „Pani Doktor, a może lepiej podać antybiotyk? Moje dziecko szybciej wyzdrowieje”. To błędne przekonanie. Stosowanie antybiotyków to jeden z bardzo istotnych czynników ryzyka nawracania infekcji dróg oddechowych. Antybiotyk nie jest panaceum na każde zakażenie. Ponadto częste, niepotrzebne ich stosowanie przyczynia się do wytwarzania oporności bakterii na antybiotyki, czego konsekwencją w przyszłości może być trudność w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Jedną z alternatyw w zakażeniach wirusowych i jednocześnie skuteczną metodą zapobiegania infekcjom dróg oddechowych jest stosowanie leków immunostymulujących, czyli wzmacniających odporność. Często ten typ leczenia pozwala przerwać tzw. błędne koło antybiotykoterapii, czyli po zastosowaniu antybiotyku na infekcję następuje osłabienie odporności, a po nim kolejne zakażenie, przy którym również podaje się antybiotyk itd...